Bobo! (Hallo)

In deze eerste week in Malawi heb ik me ogen uitgekeken en al zo ontzettend veel beleeft! Ik zal proberen om er niet een te lang verhaal van te maken. Laat ik maar gewoon bij het begin beginnen.

Maandag kwam ik aan in Malawi. De vlucht was over het algemeen goed verlopen. In Munchen heb ik wel een uur stil moeten staan, aangezien er veel sneeuw op het vliegtuig lag, waardoor ik in Zuid-Afrika als een gek over het vliegveld moest rennen om het vliegtuig naar Malawi te halen. Gelukkig is dit goed gekomen!

En daar stond ik dan, midden in Malawi op het vliegveld. Elena (Meisje die in Lilongwe woont en voor Doing Goood werkt) stond al klaar met een bordje met me naam erop. Samen met haar, taxi Rachid (goeie kerel) en Lieke (een ander nederlands meisje die op dezelfde dag aan kwam) zijn we naar ons huis gereden. Onderweg keek ik mijn ogen uit. Het was gewoon echt waar. Mensen leven hier gewoon nog echt in kleine huisjes van modder en klei, werken op het land, dieren die langs de weg lopen, vrouwen langs de weg met hele bananentrossen op hun hoofd (ik snap nog steeds niet hoe ze dat kunnen) en kinderen die langs de weg aan het spelen zijn.

Wij wonen in het 'rijke gedeelte', ook wel area 47 genoemd. Hier staat dan ineens een mega groot stadion, die de Chineze hebben laten bouwen, en hele mooie huizen! Het is heel raar om ineens tot de rijke mensen tebehoren.

In huis was het gelijk raak, geen stroom. We hebben dus gekookt op een gasplaat en met kaarsen en zaklampen de boel verlicht. En ik zal je vertellen, dat heeft echt wel wat!

Dinsdag kregen we een citytour van Elena. Het avontuur begon al met de heenreis. Hier bestaat het vervoer uit minibusjes, tuktuks en fietstaxi's (dan stap je dus gewoon bij iemand achterop de fiets). Ik maak vooral gebruik van de minibusjes, die zijn het goedkoopste en komen overal langs. Maar goed, als je denkt dat in nederland de bussen en treinen vol zitten, hier kunnen ze het nog stukken beter. Je word dus gewoon in een busje gepropt waar eigenlijk 6 mensen achterin passen, maar ze hier er makkelijk 12 in krijgen. Lekker knus!

De citytour was erg indrukwekkend! Iedereen geeft je een hand en vraagt hoe het met je gaat. En wanneer je over de markt lopen, komt iedereen direct op je afgestormt om zijn/haar producten te verkopen. Ik ben hier immers 'rijk'. Aan aandacht dus totaal geen geHet buitenleven hier heeft ook echt wel wat! Mensen zijn dan wel arm, maar iedereen kent elkaar, is betrokken met elkaar en wil elkaar helpen. Wij leven veel meer het individualistische leven en alles is gestructureerd. Hier is het allemaal heel relaxt.

Woensdag ging ik voor het eerst naar mijn project samen met Janneke (mijn begeleider vanuit Doing Goood) om te kijken hoe het eruit ziet.Ik keek mijn ogen uit. Die kinderen, zolief. Mijn project bestaat uit een kleuterschool waar in de ochtend les gegeven wordt, een meidenhuis voor meiden de half of geheel wees zijn en een huis voor de overige kinderen die deels of geheel wees zijn. Het ziet er allemaal vrij goed uit voor Malawiaanse begrippen.

In de avond kregen we voor het eerst te maken met een mega regenbui! Dan kan je elkaar dus gewoon niet meer verstaan. De stroom deed het ook niet dus daar zaten we weer, met kaarsen aan en een boekje erbij. Heel sfeervol! Ondertussen waren er ook nog4 andere meiden bij gekomen. Heel gezellig :)

Donderdag ging ik voor het eerst alleen naar het project. Vooral het vervoer vond ik best spannend, gelukkig is dit goed verlopen en ik word er ook steeds handiger in. Iedereen wil jou als blanke natuurlijk in zijn busje hebben. Dus ik heb genoeg keuze om in te stappen en dan moet je nog even goed onderhandelen over de prijs. Dit staat hier namelijk niet vast. Het is best leuk om te doen, een beetje afdingen en je glimlach gebruiken om de prijs te verlagen. Bij de blanken proberen ze immers toch een groter bedrag eruit te krijgen.

In de ochtend was ik lichtelijk in shock bij het zien van het lesgeven aan de kleuters. De juf was heel streng, wanneer een kind zijn/haar mond niet hield moesten ze bij de juf komen en ging zij met een schaarvoor de monden van de kinderen. Ook moeten alle kleuters omstebeurt op staan om het ABC hardop te dreunen. Zelfs de kleine kinderen. Ik had medelijden met de kinderen en probeerde ze stiekem een beetje te helpen. Ik wist dan ook direct wat mijn doelis voorde komende twee maanden: een beetje positiviteit in de groep brengen! Verder wil ik de juf ook helemaal niet onderuit halen! Ze heeft zelf geen opleiding ervoor gedaan en probeert deze kinderen wel iets bij te brengen! In een klein klasje en met heel weinig materialen!

Op een gegeven moment zijn de juffen klaar met de kinderen,dan gevenze de kinderen een boekje en gaan ze zelf lekker slapen. Ik heb de kinderen dus maar mee naar buiten genomen en spellen met ze gedaan. Ze vonden het geweldig!

De middag is heel leuk met de oudere kinderen! Die komen rond 1 uur van school vandaan en spreken allemaal aardig engels. Ik ben ook gelijk 'aunti Tessa' voor ze. We hebben allerlei spellen gedaan en de kinderen zijn helemaal weg van me. Ik ben immers de enige die ook echt iets met ze onderneemt. De andere moeders zijn voor het maken van eten, wat in dit land toch op nummer 1 staat en wat ook het meest noodzakelijke is. In Nederland is eten vanzelfsprekend, maar hier moet er nog heel hard voor gewerkt worden!

In de avond zijn we uit eten gegaan met de meiden en Janneke. Heel gezellig! Je kunt hier lekker eten!

Vrijdag op het project heb ik al een les gegeven aan de kleuters. Ik wil ze toch proberen om wat bij te brengen. Het initiatief moet hier echt vanuit jezelf komen, anders gebeurt er vrij weinig. Soms gaan de juffen ook gewoon weg uit de klas, en dan staan je er alleen voor. Alle creativiteit komt dan vanuit je tenen naar boven. Ik verbaasde me er zelf over wat ik allemaal nog uit de kast wist te trekken om de kinderen wat bij te leren!

Zaterdag zijn we naar de markt geweest met z'n 5e. En ojaa, dat is wat voor de bevolking hier. Een goudmijn die aan komt wandelen. Iedereen komt weer op je afgerend en wil met je praten. Ik ben al een beetje ingeburgerd en maak er gewoon allemaal grappen van. Dat vinden ze wel leuk.We hebben in ieder geval erg gelachen met de locale mensen!

Nu ga ik lekker naar het zwembad want de zon schijnt eindelijk!

Liefs , Tessa!